Obecnie we Francji uprawia się trzy rodzaje szparagów: białe – w Alzacji, Langwedocji-Roussillon i Akwitanii, fioletowe – na południu kraju, i zielone – w Prowansji oraz w dolinie Rodanu, ale jeszcze do XIX wieku cenione były przede wszystkim zielone. Roczna produkcja w Europie to 250 tysięcy ton, z czego we Francji – 23 tysiące. Aksamitna i kremowa Potage Argenteuil to jedna z klasycznych francuskich zup szparagowych.

„To francuski dressing, pasuje do każdego rodzaju sałaty, warzyw, a nawet pieczonych mięs. Kremowa emulsja powstała w wyniku wmieszania oliwy do octu z musztardą utrzyma się najwyżej przez godzinę, co oznacza, że trzeba przygotowywać ją na krótko przed podaniem.” Do wiosennych i letnich dań winegret jest niezbędny.

Maślano-cytrynowy sos holenderski jest jednym z pięciu podstawowych sosów francuskiej haute cuisine. Nie ma jasności co do jego pochodzenia. Jedni uważają, że jest to sos pochodzenia holenderskiego, przywieziony do Francji przez hugonotów; inni, że został wynaleziony na dworze Króla Słońce podczas wojny Francji z Niderlandami,

Krem angielski, kataloński, a może kaprys małego książątka i przypadkowe przypalenie? Jaka naprawdę jest geneza aksamitnego crème brûlée, przypalonego kremu, którego autorstwo przypisuje się François Massialotowi, żyjącemu na przełomie XVII i XVIII wieku francuskiemu kuchmistrzowi, autorowi jednych z pierwszych we Francji książek kucharskich?

„Ci, co używają czekolady, cieszą się większą stałością zdrowia i mniej są podatni na różne drobne dolegliwości, które psują radość życia” – tak pisał w XIX wieku wielki smakosz Brillat-Savarin. A dziś chyba nie ma Francuza, który by się z tym nie zgodził...