Ekler to drugi – obok makaronika – emblemat francuskiego ciastkarstwa.

Historycy mają problem z ustaleniem, który z francuskich kucharzy wymyślił to lekkie ciasteczko, nazywane dawniej pain à la duchesse albo petite duchesse. Najczęściej – ale bez absolutnej pewności – wskazuje się na Antonina Carême’a (1784-1833). Najstarsza wzmianka o eklerach pochodzi z Lyonu z roku 1850. Mniej więcej od tamtej pory ciasteczko utraciło swój książecy rodowód i zaczęło nazywać się eklerem, czyli błyskawicą (éclair). Dlaczego? Ponieważ zjada się je błyskawicznie. Tak etymologię słowa ekler objaśniają słowniki.

Najczęściej eklery są  nadziewane słodkim kremem. Poniższy przepis jest propozycją wytrawną. Nie są to więc eklery na deser, lecz świetny dodatek do aperitifu.

Składniki:

150 g wędzonego łososia

80 g masła

50 ml mleka

200 ml wody

140 g mąki

3 jajka + 1 żółtko do posmarowania eklerów

250 ml śmietanki kremówki

skórka otarta z cytryny

łyżeczka soku z cytryny

łyżeczka imbiru w proszku

2 łyżki sera mascarpone

2 łyżeczki szczypiorku

sezam

sól

Wodę, mleko, szczyptę soli i pokrojone w kostkę masło zagotowujemy w rondelku. Zestawiamy z ognia i dorzucamy mąkę. Mieszamy szpatułą, aż uzyskamy gładką masę. Stawiamy ją na krótko na ogniu i mieszamy do momentu, gdy będzie odchodziła od ścianek naczynia. Wyrobione w ten sposób ciasto parzone przekładamy do miski i kolejno wbijamy do niego jajka. Mieszamy, aż ciasto całkowicie je wchłonie. Za pomocą rękawa cukierniczego formujemy na blasze do pieczenia eklerki o długości ok. 7 cm. Smarujemy je żółtkiem rozmąconym z niewielką ilością wody i posypujemy sezamem. Pieczemy przez około 20 minut w temperaturze 180°C. Po upieczeniu faszerujemy musem z ubitej na sztywno śmietanki, mascarpone, drobno pokrojonego łososia oraz szczypiorku, doprawionego skórką i sokiem z cytryny, imbirem i szczyptą soli.

Materiał pochodzi z sesji wykonanej dla magazynu "Czas wina".

www.czaswina.pl