Od Octu Czterech Złodziei, przez musztardę z Dijon po musztardę aromatyzowaną truflą i chablis.

Najsłynniejsza na świecie musztarda to ta z Dijon. Mimo wielowiekowej tradycji i renomy ta klasyczna przyprawa nie jest jednak chroniona żadną z apelacji czy też znakiem towarowym. Można ją zatem wytwarzać w dowolnym miejscu na świecie. W produkowanej przez firmę Maille maleńkie ziarenka gorczycy – na kilogram potrzeba około pół miliona ziarenek –  są siekane, a nie rozgniatane, czego efektem jest niezwykła delikatność tekstury. Nad produkcją musztard czuwają licencjonowani mistrzowie musztardnicy, którzy w zależności od specyfiki danej musztardy modyfikują proces jej wytwarzania. Aktualnie w ofercie firmy znajdują się 43 rodzaje musztard o smaku naturalnym lub aromatyzowanym ziołami, owocami, warzywami, serami czy miodem. Oferta zmienia się wraz z rytmem następujących po sobie sezonów. I tak np. późną jesienią na półki urokliwych firmowych butików, w których udało się zachować klimat XIX-wiecznego sklepu, trafiają musztardy z drobinkami czarnej trufli oraz dodatkiem burgundzkiego chablis. Do eleganckich gresowych słojów nalewane są bezpośrednio z pompy. Oprócz musztard w ofercie firmy Maille znajdują się także rozmaite rodzaje octu. Od niego właśnie zaczęła się długa i usiana sukcesami historia marki.

Musztardę i ocet od dawna łączono z właściwościami medycznymi. Gdy w 1720 roku w Marsylii wybuchła epidemia dżumy, pewien paryski wytwórca octu wprowadził na rynek „Ocet Czterech Złodziei”. Należało rozpuścić łyżeczkę w szklance wody i tym roztworem natrzeć dłonie i skronie. Jak twierdzą kroniki „odkażające właściwości octu uratowały życie licznym mieszkańcom miasta, którzy dzięki jego zastosowaniu uniknęli zakażenia”. Wynalazcą cudownego octu był Antoine-Claude Maille. Jego syn, noszący to samo imię, w 1747 roku otworzył pierwszy sklepik przy ulicy Saint-André des Arts w Paryżu. Szybko - w czym zapewne pomogła mu wierna klientka, markiza de Pompadour, kochanka Ludwika XV - stał się oficjalnym dostawcą octu i musztardy na dwór króla Francji. Ale inni władcy też ustawiali się w kolejce. Od 1760 roku Antoine-Claude Maille zaopatrywał w swoje wyroby dwór cesarzowej Austrii i Węgier, w 1771 roku - carycy Katarzyny II. Gdy umarł w 1804 roku, zostawił synowi dwa świetnie prosperujące sklepy w Paryżu i przy drodze do Wersalu, bogaty flakonsmakowy obejmujący 20 różnych musztard oraz 50 octów oraz utrwaloną pismami Aleksandra Grimoda de la Reynière renomę Racine’a w świecie musztardników.

Kontynuatorzy - syn Maille’a miał wspólnika, którym był André-Gabriel Alcoque - okazali się godnymi zarządcami odziedziczonego przedsiębiorstwa. W 1821 roku otrzymali wyłączność na dostawy musztardy i octu na dwór króla Ludwika XVIII, a w następnych latach zaczęli je dostarczać także na dwór brytyjski, a w 1836 na stół Ludwika Filipa I. W 1845 roku otwarli firmowy sklep w Dijon, funkcjonujący zresztą po dziś dzień. Podczas Wystaw Światowych w Paryżu w latach 1867, 1878 i 1889, a także wystaw w Amsterdamie w 1883 roku i w Anvers w 1885 roku musztardy i octy Maille’a były nagradzane wieloma medalami.

W 1923 firmę przejął Filip de Rothschild, właściciel fabryki czekolady, ale mimo poszerzenia sieci dystrybucji za granicą, szczególnie w Anglii i Danii, nie potrafił sprostać sukcesom swoich poprzedników. Dopiero słynny slogan reklamowy: „Que Maille qui m'aille” z 1930 roku oraz odkrycie dokumentów potwierdzających  autentyczność tytułów oficjalnego dostawcy octu i musztardy na dwór króla Francji i innych europejskich monarchów, jak również herbu, pozwalają produktom Maille odzyskać dawną reputację. W 1952 roku wraz ze zmianą właściciela w dziejach marki rozpoczyna się nowa epoka. Maille wypuszcza na rynek konserwowane korniszony (owoce i warzywa w zalewie octowej znajdowały się w ofercie firmy od samego początku) i podbija półki hipermarketów. Dziś nie ma we Francji sklepu, gdzie nie dostaniemy musztardy Maille’a, choć najbardziej klimatyczne są te firmowe - w Paryżu przy Place de la Madeleine oraz w Dijon przy ulicy de la Liberté.

Strona firmowa:

www.maille.com