Nowy „brzuch Paryża”, spadkobierca słynnych Hal Centralnych, od których jednak znacząco się różni. Targ w Rungis to nowoczesna, gigantyczna hurtownia artykułów spożywczych, agregat produktów pochodzących z Francji i innych krajów, przeznaczony wyłącznie dla przedstawicieli branży gastronomicznej – zaopatrują się tu firmy handlowe, detaliści, restauratorzy, szefowie kuchni. Do wstępu i zakupów uprawnia karta klienta. Prywatni klienci nie są obsługiwani. Nie ma tu więc dawnego targowego folkloru, nie ma przeplatania się miejskiego życia z handlem tak charakterystycznego dla Hal.

Przeprowadzka stulecia

Decyzja zapadła 14 marca 1960 roku, a wydał ją generał de Gaulle. Po blisko 600 latach funkcjonowania paryskie Hale miały zostać zamknięte i przeniesione do oddalonego o 7 km od miasta Rungis. Duży plac targowy w centrum Paryża od dłuższego już czasu stwarzał problemy, m.in. logistyczne. Położone przy autostradzie opasującej stolicę Francji, niedaleko lotniska Orly, od którego dzieliły je zaledwie 2 km, Rungis dawało gwarancję szybkiego i wygodnego transportu. Przygotowanie nowego targowiska trwało 7 lat i wreszcie 27 lutego 1969 roku ruszyła wielka akcja przewożenia towarów. Przedsięwzięcie było zakrojone na niespotykaną dotąd skalę stąd początkowo rozważano nawet wykorzystanie wojska. Ostatecznie jednak hurtownicy przeprawili się własnymi siłami. 5 000 ton towarów i 10 000 m³ materiałów przetransportowano na 1 500 ciężarówkach. Jako pierwsze w drogę wyruszyły kwiaty cięte i doniczkowe, następnie ryby, owoce, warzywa i produkty mleczne. W akcji brało udział 20 000 osób. Cała operacja trwała zaledwie 3 dni. Nazwano ją przeprowadzką stulecia i porównywano z lądowaniem aliantów w Normandii.

Ulica Rogalika

Uroczyste otwarcie nastąpiło 3 marca 1969 roku. Nowy targ zajmował powierzchnię 234 ha i mieścił 1 pawilon rybny, 4 pawilony z produktami mlecznymi, serami i jajami, 1 pawilon kwiatowy, a także centrum administracyjne. Dziś, nie licząc 50 magazynów, pawilonów handlowych jest 46, w tym 6 z mięsem sprzedawanym tu od 1975 roku, kiedy do Rungis przeniesiono rzeźnie z La Villette. Największą powierzchnię zajmują owoce i warzywa, ale największy pawilon wypełniają ryby i owoce morza (56 000 m²). Nowością z roku 2016 roku jest pawilon produktów ekologicznych. Na terenie targu działa też 17 restauracji. Wszystkie te budynki przecina sieć 99 uliczek, alei, nabrzeży i bulwarów. Są też place, ronda i dziedzińce. Wszystkie nazwami nawiązują do specjalności danego pawilonu, miejsca pochodzenia produktów, historii Hal bądź też mają inne gastronomiczne czy targowe odniesienia np. Rue de la Bresse, Rue du Croissant, Rue des Dechargeurs, Place des Pecheurs, Quai de la Boulogne, Avenue des Maraicheurs, Cours Alsace, Rond-Point des Halles, Boulevard Circulaire Sud.

Trochę liczb

Targ w Rungis jest kwalifikowany jako marché d’nterêt nationale, co w praktyce oznacza, że należy do państwa. Roczny obrót wynosi 8 886 000 euro (dane na rok 2014), co roku sprzedaje się tu 1 666 670 ton produktów spożywczych, z czego 69% stanowią owoce i warzywa, zdecydowany lider, jeśli chodzi o segment spożywczy. Produkty te poddawane są kontroli sanitarnej, w ciągu roku przeprowadza się 10 tysięcy analiz, co w przeliczeniu na noc daje 200 certyfikatów weterynaryjnych. Działa tu 1186 firm (hurtownicy, producenci, pośrednicy, firmy transportowe, grupy zakupowe, przedsiębiorstwa usługowe), a liczba zatrudnionych wynosi 12 020 osób. Produkty z Rungis trafiają do 18 milionów konsumentów, z tego 11 mieszka w samym Ile-de-France. Pochodzą z rozmaitych regionów Francji i z całego świata. Jest to największy na świecie hurtowy targ świeżych produktów spożywczych.

Il est cinq heure, Paris s’eveille

Żeby kupować w Rungis, trzeba być rannym ptaszkiem. Zależnie od pawilonu handel zaczyna się tu między drugą a piątą nad ranem. Najwcześniej otwierane są te z rybami (o siódmej godzinie hala jest już pusta), najpóźniej z owocami i warzywami. Handel kończy się najczęściej między dziewiąta a jedenastą rano, przy czym hale kwiatowe otwarte są aż do godziny osiemnastej. Co noc zakupy robi tutaj około 1 500 klientów. Do ich obsługi oraz do obsługi całej infrastruktury zatrudnia się 12 020 osób. Pracę rozpoczynają jeszcze przed północą – towary należy rozładować, wyłożyć, posortować i wypatroszyć, jak w przypadku ryb. Codziennie na terenie targu pojawia się 26 000 samochodów dostawczych. 

Od kuchni

Sprawne funkcjonowanie tak rozbudowanego organizmu zapewniają służby porządkowe i techniczne – transportowcy, rozładowywacze towaru, ekipa odpowiedzialna za usuwanie awarii technicznych, osoby zajmujące się utylizacją śmieci. Targ produkuje 57 000 ton odpadów rocznie. Opakowania z kartonu, drewna czy plastiku są segregowane, zajmuje się tym 35-osobwa ekipa. Część przeznacza się do recyclingu, reszta trafia do spalarni. Ciepło, które z niej pochodzi, pozwala na ogrzanie nie tylko całego targu, ale także lotniska w Orly. Odpady spożywcze wykorzystuje się na kompost. Produkty spożywcze, które nie znalazły nabywców, skupują casseurs, łamacze cen, zwani też rekinami. Z targiem współpracuje także stowarzyszenie Andes, które pozyskane produkty przekazuje jadłodajniom dla ubogich Restos du coeur oraz sieci épiceries sociales i solidaires, sklepów przeznaczonych dla rodzin o niskim dochodzie.