Z fioletowych pól Prowansji.

Najwięcej zawodowych pszczelarzy we Francji działa w Prowansji, a połowa ich produkcji to miód lawendowy, perła w koronie miodów Francji. Pasieki są z reguły wędrowne, to znaczy pszczelarze przenoszą ule w nowe miejsca zależnie od pór kwitnienia. Przeprowadzka zaczyna się nocą, gdy wszystkie pszczoły zdążyły już wrócić do ula, a z pierwszym brzaskiem ule są rozstawiane w nowej lokalizacji. Wiosną i jesienią zbiera się miody wielokwiatowe, latem – wspomniany miód lawendowy.

Strefa produkcji obejmuje Alpy Górnej Prowansji, departamenty Vaucluse, Drôme, Var, rzadziej Gard i Ardèche. Usłane lawendą pola to typowy pejzaż tych okolic, jednak fioletowe kwiaty nie zawsze pochodzą od tej samej rośliny. Lawenda występuje w dwóch odmianach: szeroko- i wąskolistnej, oprócz niej na prowansalskich wzgórzach uprawia się ich krzyżówkę, lawandynę, której łodyga jest dłuższa, kłos większy i bardziej spiczasty, a barwa bardziej intensywna. W przeciwieństwie do lawendy, która rośnie na wysokości co najmniej 350-400 m n.p.m., lawandyna może być uprawiana na każdej wysokości.

Z tych trzech odmian pozyskuje się miód lawendowy. Są jednak lekkie różnice. Miód z lawendy sensu stricto jest jasnożółty i łagodny w smaku, lawandynowy bardziej cierpki i jaśniejszy. Zbiory miodu mają charakter progresywny i trwają od końca czerwca do początku sierpnia. Najbardziej intensywny okres przypada na koniec lipca. Stałym zagrożeniem są mistrale oraz susza.

Podobnie jak miody innego rodzaju miód lawendowy ma szerokie zastosowanie w kuchni, a także w kosmetyce (mydła, szampony), jednakże tylko on wchodzi w skład słynnych nugatów z Montèlimar i jest niezwykle ceniony przez tamtejszych cukierników. Ma liczne właściwości prozdrowotne. Odkaża, łagodzi skutki ukąszeń owadów, wspomaga gojenie się oparzeń i ran. Działa przeciwzapalnie, przeciwreumatycznie i przeciwskurczowo. Pomaga w leczeniu infekcji dróg oddechowych, chorób płucnych i nadciśnienia. Oddala ból głowy i osłabia bezsenność – stara metoda babć, szklanka mleka z miodem, jest nadal skuteczna.

Co roku prowansalscy pszczelarze i hodowcy lawendy organizują tematyczne festyny: święta miodu i lawendy, które są unikalną okazją do zapoznania się z lokalnymi produktami, folklorem regionu i savoir-faire producentów żywności.