Tam, gdzie pieprz rośnie.

Kolor pieprzu zależy od czasu zbioru i sposobu przetwarzania ziaren. Zielony pochodzi z wczesnych zbiorów. Czarny to pieprz zebrany jako zielony, a następnie suszony na słońcu; w trakcie tego procesu zmienia kolor na czarny. Czerwony zbiera się w pełnej dojrzałości owocu, który ma wtedy pomarańczowo-czerwoną barwę. Aby ją zachować, pieprz suszy się w cieniu. Biały to pieprz czerwony pozbawiony skórki. Szary jest mieszanką pieprzu czarnego i białego. Odmian Piper nigrum jest wiele. Niektóre są bardziej palące, inne mniej, różnią się też z uwagi na kształt (np. okrągłe owoce, kuleczki z ogonkami, podłużne kłosy) i uwalniają zaskakujące aromaty – dymne, herbaciane, cytrusowe… Pieprz można dodawać nie tylko do potraw na słono, ale także do deserów, można też pić z niego napar, jak w przypadku kavy, rośliny z rodziny pieprzowatych.

W charakterystycznych blaszanych puszeczkach opatrzonych etykietą Terre Exotique znajdują się ziarenka pieprzu z wszystkich zakątków świata – Afryki, Azji, Ameryki i odległych oceanicznych wysp. Firma istnieje od 1998 roku i jest owocem pasji podróżniczej, botanicznej, etnograficznej i kulinarnej jej założyciela, Bretończyka Erwanna de Kerros. Na początku lat 90. ubiegłego wieku spędził cztery lata na plantacji pieprzu w Kamerunie w rejonie Penja. Tam zapoznał się z historią oraz techniką upraw i postanowił wprowadzić kameruński pieprz na francuski rynek. Miał nosa – w 2013 roku pieprz z okręgu Penja jako pierwszy produkt naturalny z Afryki saharyjskiej trafił na listę produktów o chronionym miejscu pochodzenia i zyskał międzynarodową renomę. W tym czasie francuska gastronomia pojęcie cru zaczęła stosować także w odniesieniu do pieprzu.

Dziś w asortymencie firmy, która mieści się w XVIII-wiecznym budynku wykutym w troglodycznej skale nad Loarą, znajduje się około 400 przypraw. Obok rozmaitych odmian pieprzu, sole (szczególnie niesamowite są te czarne, powulkaniczne, jak również mająca niezwykłą iglastą postać delikatna sól pustynna z Egiptu), są też wanilia, cynamon, szafran, nasiona tonka, papryka, mieszanki przypraw, cukry, miody, oleje naturalne i aromatyzowane, octy, musztardy, chutney'e, pasty i sosy. Wszystko, do czego potrzebne są moździerz, tarka, młynek czy naczynie do zaparzania.

Asortyment cały czas się powiększa, bo dla Erwanna de Kerros, niestrudzonego eksploratora „pieprz to droga, podróż, której nie ma końca”. Z każdej wyprawy przywozi kolejne fascynujące odmiany pieprzu i innych przypraw. W siedzibie firmy działa też Szkoła Pieprzu.