Co znaczą popularne skrótowce, oznaczenia pochodzenia i jakości produktów żywnościowych we Francji?

Te akronimy oraz powiązane z nimi logotypy widzimy na różnych produktach, robiąc zakupy we Francji. Warto wiedzieć, co się za nimi kryje, by do koszyka włożyć towar, na którym rzeczywiście nam zależy.

AOC (Appellation d'Origine Contrôlée) – oznaczenie produktu, który swój autentyzm oraz typowość zawdzięcza konkretnej geograficznej lokalizacji uprawy lub hodowli. Znak ten wyraża ścisły związek między produktem a terroir:

- geograficznym obszarem o specyficznych uwarunkowaniach geologicznych, klimatycznych, historycznych itp.

- warunkami produkcji, metodami uprawy, technologią, savoir faire właściwemu producentom z danego regionu.

AOC służy identyfikacji produktu, jest gwarancją jego oryginalności i autentyczności, a także podkreśleniem typowości właściwej danemu regionowi.

Oznaczenie to stosowano najpierw w sektorze winiarskim. Stosowny dekret wszedł w życie 30 lipca 1935 roku. Później rozszerzono jego zastosowanie także na inne dziedziny produkcji rolnej i spożywczej.

AOP (Appellation d’Origine Protégée) – oznaczenie pochodzenia geograficznego produktów mlecznych, rolnych i spożywczych (nie dotyczy sektoru winiarskiego) w Unii Europejskiej. Innymi słowy, AOP to AOC uznana i zarejestrowana przez Komisję Europejską. Znak ten chroni nazwę produktu, którego skład, produkcja, i przetwarzanie muszą odbywać się w ściśle określonej geograficznie strefie, zgodnie z obowiązującymi technikami i standardami.

IGP (Indication Géographique Protégée) – chronione oznaczenie geograficzne funkcjonujące we Francji od 1992 roku, mniej restrykcyjnie niż AOC ujmujące związek produktu z regionem. W tym przypadku nie wszystkie fazy wytwarzania produktu muszą być związane z miejscem produkcji, ale pewien związek między nimi musi być jednak zachowany. Od 1 sierpnia 2009 roku system ten obejmuje także sektor winiarski.

STG (Spécialité Traditionelle Garantie) – oznaczenie to nie odnosi się do miejsca pochodzenia ale do tradycyjnego sposobu produkcji lub składu produktu. Tradycyjne surowce albo tradycyjne technologie i metody produkcji decydują w tym przypadku o tradycyjnym charakterze produktu.

AB (Agriculture biologique) – oznaczenie wskazujące, że dany produkt został wytworzony za pomocą środków i metod, które respektują równowagę ekologiczną oraz autonomię wytwórców rolnych. System ten ma na celu ochronę gleb, zasobów naturalnych oraz wsparcie rolników. Istnieje we Francji od 1980 roku; początkowo miał zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do płodów rolnych, z biegiem czasu zaczęto go stosować także w dziedzinie hodowli zwierzęcej.

CCP (Certification de conformité produit) – istniejący od 1998 roku znak stwierdzający zgodność produktu z wyznaczonymi wcześniej regułami i warunkami jego produkcji, przetwarzania i opakowania.

I ostatnie oznaczenie, nie skrótowiec, ale pełna nazwa. Warto ją znać, gdy robimy zakupy we francuskim sklepie.

Label Rouge – to znak wysokiej jakości produktu, ponadprzeciętnej względem innych towarów tego samego typu. Tym oznaczeniem mogą być obejmowane także produkty niespożywcze, np. kwiaty. Historia tego oznaczenia sięga 1960 roku.

Więcej o wyżej wymienionych oznaczeniach na stronie Institut national de l’origine et de la qualité: http://www.inao.gouv.fr