Nie mieszka w Quebecu ale jej miłość do Francji i kuchni francuskiej, czyni ją bliższą mieszkańcom frankofońskiego Montrealu niż Nowego Brunszwiku, z którego pochodzi.

 

Długo nie miała pomysłu na siebie. A właściwie miała ich wiele. Zbyt wiele i żaden nie był tym właściwym. Najpierw chciała pracować w dyplomacji, potem zajęła się dziennikarstwem (sportowym!), a następnie próbowała swych sił w sektorze public relations. Na uniwersytetach w Toronto i Montrealu zaczęła studiować lingwistykę, by w końcu przenieść się do Wielkiej Brytanii, gdzie ukończyła London School of Economics and Political Science. W Vancouver zapisała się na sześciomiesięczny kurs do The Art Institute - Dubrulle International Culinary Arts, a potem przeprowadziła się do Doliny Napa w Kalifornii i podjęła pracę w branży winiarskiej. Podczas konferencji poświęconej pisarstwu gastronomicznemu poznała Anne Willan, uznawaną za wielki autorytet w dziedzinie kuchni francuskiej, autorkę licznych książek kucharskich jej poświęconych i założycielkę Ecole de Cuisine La Varenne w Burgundii. Anne Willan zaproponowała Laurze siedmiomiesięczny kontrakt w tej szkole. Laura ofertę przyjęła i przyjechała do Francji, ale zamiast siedmiu miesięcy została w niej siedem lat. W 2003 roku wydała książkę French Food at Home, a niedługo potem jedna z zaprzyjaźnionych osób poradziła jej, by spróbowała sił w telewizji. I tak oto Laura trafiła na właściwą ścieżkę. Dziś ma na swoim koncie kilka telewizyjnych programów kulinarnych (w tym niezwykle popularną i wyróżnioną Nagrodą Fundacji Jamesa Bearda Francuską kuchnię po prostu) i cztery książki. Pisze także artykuły do czasopism i sędziuje w telewizyjnych cooking shows jak Recipe to Riches. Gościnnie w roli jurorki pojawiła się też w takich megaprodukcjach jak Top Chef Canada i Iron Chef America. W uznaniu jej zasług w propagowaniu francuskiej kuchni w 2010 roku rząd francuski zadecydował o przyznaniu jej godności Kawalera Narodowego Orderu Zasługi w Rolnictwie.

 

Główna cecha mojego charakteru

Szczodrość

 

Co najbardziej cenię u przyjaciół

Lojalność i śmiech

 

Moja główna wada

Jestem zbyt nieśmiała w biznesie, ale zamierzam wziąć się za siebie.

 

Moje ulubione zajęcie

Pisanie

 

Moje marzenie o szczęściu

Szczęśliwe życie domowe

 

Co byłoby moim największym nieszczęściem

Utrata godności. Myślę, że każda żyjąca istota ma swoją godność i zasługuje na jej uznanie.

 

Jaka chciałabym być

Chciałabym móc bardziej pomagać ludziom.

 

Kraj, w którym chciałabym mieszkać

Co dziwne - Anglia, albo Francja, przy czym jedną nogą chciałabym pozostać w Kanadzie.

 

Mój ulubiony kolor

Zależy do czego ma zastosowanie. Lubię szarość na ubraniach. Błękit na ścianach sypialni. Głęboki brąz na sofie... Krzykliwe i jaskrawe kolory nie są w moim typie.

 

Mój ulubiony kwiat

Uwielbiam polne maki, które tak łatwo można zobaczyć na łąkach we Francji i we Włoszech. Są niezwykle delikatne. Tak bardzo, że jeśli zerwiesz jeden, momentalnie mdleje w twojej dłoni. Lepiej więc podziwiać je na łące.

 

Moi ulubieni pisarze

Elizabeth Bowen, Lawrence Durrell, Antal Szerb... Po tych nazwiskach dobrze widać, w jakiej epoce utknęłam!

 

Moi ulubieni poeci

Kocham poezję i dawniej ją bardzo często czytywałam. Ostatnio różnie z tym bywa, ale jakiś tydzień temu postanowiłam wrócić do tych lektur. Mam wielu ulubionych poetów, długo by wyliczać; w tym momencie przychodzą mi na myśl:  Billy Collins, Edna St. Vincent Millay i Dorothy Parker.

 

Czego nie cierpię ponad wszystko

Głośna muzyka w restauracjach

 

Obecny stan umysłu

Jestem zdeterminowana.

 

Strona Laury Calder:

www.lauracalder.com

Profil na Facebooku:

www.facebook.com/calderlaura

 

Zobacz też:

Kuchnia francuska po prostu.

Zupa z cukinii i serka Krówka Śmieszka