Podobno jest ich tyle, ile dni w roku. Tak mówi popularne porzekadło, a statystyki wahają się nawet między 350 a 400 rodzajami. Trudno zliczyć dokładnie, ile gatunków serów wytwarza się we Francji. Oszałamiająca jest też wielość kształtów, rozmaitość gabarytów, różnobarwność.
Nazwy wielu francuskich dań, ich składowych albo technik kulinarnych są jak szkatułka. Kryją aluzje do historycznych osób, które w mniej lub bardziej bezpośredni sposób zostały wplątane w ich historię lub same je stworzyły. Przypominamy te najbardziej popularne.
Pierwsze restauracje zrewolucjonizowały paryską gastronomię oraz nawyki żywieniowe paryżan. Później pojawiły się pierwsze bistra, piwiarnie i guinguettes. Paryż jadł, pił i tańczył na mieście lub za miastem. Smacznie, niedrogo i w miłej atmosferze.
Nowy „brzuch Paryża”, spadkobierca słynnych Hal Centralnych, od których jednak znacząco się różni. Targ w Rungis to nowoczesna, gigantyczna hurtownia artykułów spożywczych, agregat produktów pochodzących z Francji i innych krajów, przeznaczony wyłącznie dla przedstawicieli branży gastronomicznej – zaopatrują się tu firmy handlowe, detaliści, restauratorzy, szefowie kuchni.
"Aller à la soupe" to wyrażenie idiomatyczne oznaczające sprzeniewierzenie się własnym przekonaniom i wartościom (zwłaszcza w świecie polityki) w imię korzyści materialnych. Dosłownie rzecz ujmując, „iść na zupę” po francusku czasem może sprawiać problemy, bo w tym języku istnieją aż dwa słowa ją oznaczające i czasem nie wiadomo, którego użyć.
ARCHIWUM
- 2022
- 2020
- 2019
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
