Z cukierniczych tradycji Pikardii.
Odkąd Katarzyna Medycejska w swoim kulinarnym wianie przywiozła do Francji przepis na makaroniki, rozliczne miejscowości zaczęły specjalizować się w wyrobie migdałowych ciasteczek. Obecnie istnieje około 30 regionalnych odmian makaroników, a te z Amiens należą do bardziej znanych. W XVII i XVIII wieku mieli je w swojej ofercie cukiernicy Degand i Schaetjens, ale dopiero w następnym stuleciu sława makaroników z Amiens przekroczyła granice Pikardii. O ciasteczkach – trzeciej oprócz pasztetu z kaczki i białej andouillette specjalności miasta nad Sommą – pisali m.in. Lacam i Favre, a w 1857 roku swój rozdział w tej historii dopisał Jean Trogneux, miejscowy cukiernik i czekoladnik. Dziś już piąte pokolenie rodziny Trogneux zajmuje się wypiekiem makaroników według tej samej XIX-wiecznej receptury (cukier, miód, gorzkie migdały z Walencji, ekstrakt ze słodkich migdałów – w innych przepisach pojawiają się dodatki w postaci compote z jabłek, konfitury z moreli albo siekanych drobno owoców kandyzowanych). Obecny właściciel cukierni mieszczącej się naprzeciw katedry to bratanek Brigitte Macron de domo Trogneux. Co roku za jego sprawą na rynek trafia dwa miliony makaroników.
Składniki:
250 g mączki migdałowej
150 g drobnego cukru
2 białka
1 łyżeczka miodu
1 łyżeczka konfitury morelowej
kilka kropel wanilii w płynie
1 żółtko do posmarowania makaroników
Do miski wsypujemy cukier i mączkę migdałową, dodajemy miód, konfiturę, wanilię oraz białko. Mieszamy i zagniatamy ręką, aż otrzymamy jednorodne ciasto. Owijamy w folię spożywczą i wkładamy do lodówki na 12 godzin, a najlepiej całą dobę. Nazajutrz formujemy rulon o średnicy ok. 4 cm, z którego odcinamy kolejno krążki o grubości ok. 2 cm. Wykładamy na blachę i smarujemy rozbełtanym żółtkiem. Pieczemy 15-20 minut w piekarniku nagrzanym do 180°C. Po wystudzeniu makaroniki przekładamy do hermetycznego pojemnika, w którym można je przechowywać do miesiąca.
Zobacz też:
- 2022
- 2020
- 2019
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
