Po bouillabaisse to druga najsłynniejsza zupa południa Francji. Słynie z niej kuchnia nicejska, aczkolwiek soupe au pistou gotuje się także w innych miejscowościach Prowansji i Lazurowego Wybrzeża. W wersji marsylskiej unika się dodawania marchewek, a sos pistou wzbogaca się pomidorami.
Ravioles de Romans lub szerzej ravioles z Delfinatu są regionalną specjalnością dwóch południowo-wschodnich departamentów - Drôme oraz Isère. To rodzaj niewielkich kwadratowych pierożków o boku długości około 2 cm wypełnionych nadzieniem z sera i natki pietruszki.
To mądrość i zaradność prostej i praktycznej kuchni wiejskiej. Rillettes, długo gotowane na wolnym ogniu w tłuszczu mięso, dawało się zakonserwować na długie zimowe tygodnie, jeśli nie miesiące, i pozwalało biednym rodzinom przetrwać głody przednówka.
Ten przepis łączy kuchnię alzacką, niemiecką, szwajcarską i austriacką. Spätzle czy inaczej spaetlze można też zjeść w alpejskiej części Włoch, a nawet na Węgrzech. Nazwa pochodzi z dialektu szwabskiego, w którym słowo Spatzen oznacza wróbelki. Rozłożone na talerzu kluseczki mają przypominać wróble gniazdo.
Wędzony czosnek to specjalność okolic Arleux, gminy w departamencie Nord, położonej w północno-wschodnim zakątku Francji, nieopodal granicy z Belgią. Uprawia się go także w sąsiednim departamencie Pas-du-Calais. Jednym z typowych przepisów rejonu jest czosnkowa zupa z Arleux.
ARCHIWUM
- 2022
- 2020
- 2019
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
