Brioszka z Nanterre jest jedną z wielu regionalnych odmian tych drożdżowych ciast, które swoją lekkość i puszystość zawdzięczają dużej ilości masła i jajek. To słodkie pieczywo zaliczane do rodziny tzw. viennoiseries. Dawniej było to pieczywo odświętne, jedzone podczas świąt i ważnych uroczystości jak chrzty, wesela i komunie. Dziś to idealna propozycja na śniadanie lub podwieczorek.
Podczas rewolucji francuskiej dwie mniszki, które uciekły z klasztoru benedyktynek sakramentek w Nancy, znalazły schronienie u doktora Gormanda przy ulicy de la Hache pod numerem 10. Dziś ta ulica nazywa się rue des Soeurs Macarons, gdyż mniszki uciekinierki rozsławiły miasto swymi cukierniczymi specjałami, które piekły z bardzo prozaicznych powodów: po to, by zdobyć środki na utrzymanie.
Smardze. Szlachetne grzyby, drugie po truflach. Co ciekawe, zbiera się je wiosną, nie jesienią. Klasycznym połączeniem w kuchni francuskiej jest aliaż smardzów, żółtego wina z Jury i drobiu z Bresse. Na tej bazie powstało wiele przepisów, w których żółte wino zastępuje się dowolnym białym wytrawnym winem.
Obok ratatouille jeden z emblematów słonecznej kuchni prowansalskiej, a przy tym najbardziej malownicza z warzywnych zapiekanek. Ułożone warstwami plasterki warzyw tworzą miłą dla oka barwną kompozycję. Jednakże regularny układ ani warzywne składniki nie wyczerpują definicji tiana.
W tej zupie wykorzystuje się części rzodkiewek zwykle niesłusznie wyrzucane - łodygi i liście. W kuchni francuskiej rzodkiewki pojawiły się w XVI wieku, najpierw w odmianie czarnej. Czerwone są często podawane jako przystawka z masłem, solą i chlebem, liście i łodygi można ugotować smaczną i pożywną zupę
ARCHIWUM
- 2022
- 2020
- 2019
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
