Jesienią dolina rzeki Lot okrywa się fioletowym dywanem kwitnących krokusów. Widok jest ucztą dla oczu, a jeszcze bardziej apetyczną obietnicą dla podniebienia. Z wysuszonych znamion tych kwiatów powstanie jedna z najcenniejszych przypraw na świecie – szafran. Nazywa się go tutaj czerwonym złotem z Quercy.
Popularny francuski aperitif. Gorzki, odświeżający w czasie upałów i otwierający apetyt przed posiłkiem. Ten bitter gencjanowy był śmiałym eksperymentem, idącym pod prąd aktualnym upodobaniom konsumentów. W tej wyjątkowości tkwiła jednak jego siła. Sukces był wręcz natychmiastowy.
Chociaż prawie połowę konsumpcji soczewicy we Francji zaspokaja import, głównie pochodzenia kanadyjskiego, krajowa produkcja rośnie z roku na rok. Francuscy rolnicy mają szczególną predylekcję ku zielonej odmianie soczewicy. Taką uprawiają właściciele gospodarstwa pod Villeneuve sur Vère w departamencie Tarn na południowym zachodzie - Maison Fraysse.
Jest to odmiana wiosenna, wysadzana między połową stycznia a połową marca. Zbiory zaczynają się w połowie lipca, czosnek splata się wtedy w piękne warkocze liczące od 10 po 90 główek, a następnie przez 10 dni w kontrolowanej temperaturze 37˚C wędzi na brykietach torfowych. Dzięki temu czosnek lepiej się przechowuje, a przy tym zyskuje charakterystyczny dymny smak i aromat.
Maroilles, duma serowarów północy Francji. „Książę gastronomów” Curnonsky rozsławił go w latach 20. XX wieku, nazywając „królem mocnych serów, którego gromki smak rozbrzmiewa w symfonii serów jak dźwięk saksofonu”.
ARCHIWUM
- 2022
- 2020
- 2019
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
