"Toril tolosenc" ("tourin toulousain") to pirenejska wersja prowansalskiej l’aïgo boulido, zupy biednych bo gotowanej jedynie na wodzie, czosnku i aromatycznych ziołach. W Prowansji od tej zupy zaczynała się tradycyjna wieczerza wigilijna, złożona z kilkunastu dań, w tym trzynastu deserów. Stare przysłowie oksytańskie głosi: "l’aïgo boulido, sauvo la vido" – gotowana woda ratuje życie. To prawda – nawet tak skromna zupa jest dobrodziejstwem dla pustego żołądka, nie mówiąc już o sakiewce...
Pissaladière, w miejscowym dialekcie: pissaladiera to tarta z cebulą, oliwkami i anchois, zdaniem niektórych taka nicejska quasi-pizza . Nazwa pochodzi od słowa pissala, oznaczającego słoną pastę na bazie anchois, goździków, tymianku, liścia laurowego i pieprzu ucieranych na gładką masę na oliwie. Taką pastę dawniej smarowano spód ciasta. Pissaladière można jeść zarówno na ciepło, jak i na zimno. Po upieczeniu można ją przechowywać w lodówce przez 2-3 dni.
Znakomite wędliny na bazie słynnej wieprzowiny, ryby i owoce morza, kasztany, oliwki, klementynki, pomidory, bakłażany, sery owcze i kozie, w tym objęty AOC brocciu, wina, piwo z kasztanów, a także miód – to główne emblematy słonecznej korsykańskiej kuchni. Jest to kuchnia góralska i śródziemnomorska, silnie spokrewniona zarówno z kuchnią prowansalską, jak i włoską. Przykład? - pomidory opiekane w oliwie, czosnku i aromatycznych ziołach.
Skąd nazwa: daube? Prawdopodobnie od prowansalskiego czasownika adobar, czyli przygotowywać, przyrządzać. La daube provençale to tradycyjne danie kuchni południowo-wschodniej Francji. Przygotowywane z wołowiny, ale czasem też z baraniny, jagnięciny czy nawet byka. W niektórych wariantach wykorzystuje się białe wino, ale oryginalna receptura bazuje jednak na czerwonym. Podstawowa zasada jest jedna: mięso najpierw długo macerujemy w aromatycznej zalewie, a potem długo zapiekamy.
„Truskawki rosną tutaj na polach, wzgórzach, a nawet na falezach, które graniczą z morzem. Ażeby je chronić przed wiatrem, otacza się pola płotkami albo murkami z kamienia, które jednocześnie zatrzymują słoneczne ciepło” – pisano w 1882 roku z dzienniku „La Presse”. W XXI wieku bretońskie Plougastel nadal słynie na całą Francję z truskawek.
ARCHIWUM
- 2022
- 2020
- 2019
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
