Piernikowe serce Francji bije pośród przepięknych winnic w alzackim Gertwiller. Niewielkie miasteczko, liczące ledwie 1300 mieszkańców, już w XIX wieku zyskało tytuł francuskiej stolicy piernika, aczkolwiek podobne pretensje roszczą sobie też szampańskie Reims i burgundzkie Dijon. Przepis (wraz ze składnikami w postaci przypraw korzennych!) pojawił się we Francji w średniowieczu za sprawą wracających do królestwa krzyżowców.
W Alzacji ciekawym zwyczajem związanym z mikołajkami jest wypiekanie drożdżowych brioszek w kształcie ludzików. Są to Männele. Moczone w czekoladzie i zajadane ze smakiem tak przez najmłodszych, jak i starszych, z powodzeniem zastępują w tym dniu croissanty czy pains au chocolat.
To tradycyjny sposób przyrządzania steka we Francji. Najlepiej wykorzystać antrykot. We francuskiej nazwie dania - entrecôte beurre maître d’hôtel - pojawia się jedna z ważniejszych osób w ekipie restauracyjnej, maître d’hôtel, kierownik sali.
Inaczej chou farci, faszerowana kapusta. Sou fassum to nazwa prowansalska. Lokalna legenda niesie, że przepis przywędrował wraz z Grekami zakładającymi kolonię Antipolis (Antibes). Sou fassum jest specjalnością miasta Grasse, gdzie do farszu dodaje także zielony groszek.
Panada, zupa chlebowa, znana jest kuchniom różnych krajów, w tym francuskiej (zwłaszcza prowansalskiej), choć dziś - jak pisze David Lebovitz, od którego zaczerpnęliśmy przepis - wielu Francuzów kojarzy ją tylko z frazeologicznego wyrażenia être dans la panade - być w opałach, być w biedzie, być w potrzebie.
ARCHIWUM
- 2022
- 2020
- 2019
- 2018
- 2017
- 2016
- 2015
- 2014
- 2013
